Խեղկատակությունը Հռոմում
Քարոզներ
Pages: 136
Այս գրքում Հենրի Նուվենը հավաքել է այն 4 քարոզները, որ նա տվել էր Հռոմում՝ մենության և համայնքի, ամուրիության և Սրբության, աղոթքի և մտքի, ներհայեցողական աղոթքի և ծառայության մասին: Հռոմում անցկացրած ժամանակի այս դասական պատմության մեջ Նուվենն առաջարկում է մտորումներ և հոգևոր խորաթափանցություն, որոնք բնութագրում են իր լավագույն գործերը: Հռոմում ամիսների ընթացքում ոչ թե կարմիր կարդինալներն էին կամ Կարմիր բրիգադը, ովքեր առավելագույն ազդեցություն ունեցան Նուվենի վրա, այլ փոքր բաները, որոնք տեղի էին ունենում մեծ իրադարձությունների արանքում: Ինչ-որ առումով, Նուվենը հայտնաբերեց, որ իրական և ճշմարիտ պատմությունը պատմում էին ծաղրածուները, որոնց նա հաճախ էր տեսնում քաղաքի փողոցներում: Իր իսկ խոսքերը «Խեղկատակություն Հռոմում» գրքի ներածությունից.
«Ծաղրածուները իրադարձությունների կենտրոնում չեն: Նրանք հայտնվում են մեծ գործերի արանքում, խարխափում և ընկնում են, ստիպում են եզ նորից ժպտալ հերոսների ստեղծած լարվածություններից հետո, որոնցով հիանում էինք: ... Ծաղրածուները արցունքով և ժպիտով հիշեցնում են մեզ, որ մարդկային նույւն տկարություններն ենք կիսում:... Որքան երկար մնացի Հռոմում, այնքան ավելի շատ հաճույք ստացա ծաղրածունրից, այդ ծայրամասային մարդկանցից, ովքեր իրենց խոնարհ, սուրբ կյանքով ժպիտ են առաջ բերում և հույս արթնացնում նույնիսկ քաղաքաում, որը ահաբեկված թ առևանգություններից և փողոցային բռնությունից:
Pages: 136
Այս գրքում Հենրի Նուվենը հավաքել է այն 4 քարոզները, որ նա տվել էր Հռոմում՝ մենության և համայնքի, ամուրիության և Սրբության, աղոթքի և մտքի, ներհայեցողական աղոթքի և ծառայության մասին: Հռոմում անցկացրած ժամանակի այս դասական պատմության մեջ Նուվենն առաջարկում է մտորումներ և հոգևոր խորաթափանցություն, որոնք բնութագրում են իր լավագույն գործերը: Հռոմում ամիսների ընթացքում ոչ թե կարմիր կարդինալներն էին կամ Կարմիր բրիգադը, ովքեր առավելագույն ազդեցություն ունեցան Նուվենի վրա, այլ փոքր բաները, որոնք տեղի էին ունենում մեծ իրադարձությունների արանքում: Ինչ-որ առումով, Նուվենը հայտնաբերեց, որ իրական և ճշմարիտ պատմությունը պատմում էին ծաղրածուները, որոնց նա հաճախ էր տեսնում քաղաքի փողոցներում: Իր իսկ խոսքերը «Խեղկատակություն Հռոմում» գրքի ներածությունից.
«Ծաղրածուները իրադարձությունների կենտրոնում չեն: Նրանք հայտնվում են մեծ գործերի արանքում, խարխափում և ընկնում են, ստիպում են եզ նորից ժպտալ հերոսների ստեղծած լարվածություններից հետո, որոնցով հիանում էինք: ... Ծաղրածուները արցունքով և ժպիտով հիշեցնում են մեզ, որ մարդկային նույւն տկարություններն ենք կիսում:... Որքան երկար մնացի Հռոմում, այնքան ավելի շատ հաճույք ստացա ծաղրածունրից, այդ ծայրամասային մարդկանցից, ովքեր իրենց խոնարհ, սուրբ կյանքով ժպիտ են առաջ բերում և հույս արթնացնում նույնիսկ քաղաքաում, որը ահաբեկված թ առևանգություններից և փողոցային բռնությունից:
